بررسی اثر استفاده مجزا و همزمان از پیونددهنده‌های فسفاتی، سیلیکاتی و بوراتی بر خواص فیزیکی و مکانیکی دیرگدازهای یکپارچه منیزیا-کربن

دیرگدازهای منیزیا- کربن کاربردهای گسترده‌ای در قسمت‌های مختلف صنعت فولادسازی از جمله کنورتورها، کوره‌های قوس الکتریکی و پاتیل‌های فولادسازی دارند که به خاطر خواص دیرگدازی عالی آن‌ها می‌باشد. با توجه به اینکه در حوزه مواد دیرگداز کربنی بی‌شکل به خصوص مواد قلیایی در حال حاضر کاربردهای وسیع صنعتی وجود دارد، در پژوهش حاضر استفاده مجزا و همزمان از پیونددهنده‌های فسفاتی، سیلیکاتی و بوراتی در حضور آب و استفاده از سنگدانه‌های آجر دیرگداز منیزیا-کربن ضایعاتی مورد بررسی قرار گرفت و تغییرات خواص فیزیکی و مکانیکی حاصل از استفاده از این پیونددهنده‌ها به صورت مجزا و همزمان در دماهای مختلف ارزیابی شد. بدین منظور ترکیبات مختلفی تهیه و میزان دانسیته حجمی (BD)، درصد تخلخل ظاهری (%AP) و استحکام فشاری سرد (CCS) نمونه‌ها اندازه‌گیری و نیز مطالعات فازی و ریزساختاری با استفاده از آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی فلورسانس پرتو ایکس (XRF) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. نتایج نشان داد که در دمای پایین (°C 200) استفاده از این پیونددهنده‌ها مخصوصاً پیونددهنده‌های فسفاتی به صورت مجزا سبب بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی این دیرگدازها می‌شود و از این دیرگدازها برای تعمیر سرد پاتیل می‌توان استفاده کرد. در دمای بالا ( °C 1100) استفاده همزمان از سیلیکات سدیم و بوراکس در کنار یکدیگر باعث ایجاد فاز شیشه شده و این فاز با پر کردن تخلخل‌های موجود در ساختار باعث بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی این دیرگدازها شده است.